Ciarán Ó Pronntaigh
Bhí an sé a chlog ann faoin am ar tharraing mé mé féin ar shiúl ón teilifís maidin Dé hAoine. Ach choinnigh mé an raidió ag dul agus mé i mo luí, ar eagla go gcaillfinn rud éigin. Mar sin, ba trí cheo mo chodlata a chuala mé Keir Starmer, Príomh-Aire nua na Breataine, agus é ag caint ar Shráid Downing. Mhothaigh mé go raibh mé ag searmanas eaglasta éigin seachas ceiliúradh polaitiúil, ceann de na buanna ba mhó i stair na Breataine.
Shamhlaigh mé go raibh mé ag éisteacht le sagart nó ministir ag paidreoireacht leis. Bhí an-easpa gnímh i gceist ach cuid mhaith den ‘oibreoimid go dian’. ‘Beidh rudaí níos fearr’ seachas ‘seo an dóigh a ndéanfaimid athrú’. Rialtas seirbhíse, mar a dúirt sé fiche uair an deireadh seachtaine seo. Agus murar thuig muid an tseanmóir i gceart, dúirt sé nach mbeidh baint ar bith ag an idé-eolaíocht leis an rialtas nua, an teachtaireacht chéanna a chuala muid ón altóir nuair a cuireadh ruaig ar dhiagacht na saoirse sna hochtóidí.
Ag deireadh na dála, beidh an t-athrú atá geallta ag brath go hiomlán ar cibé ráth a thagann ar an gheilleagar, rud atá mar an gcéanna leis an pholasaí a bhí ag na Tóraithe. Péire lámh níos iontaofa ar an roth stiúrtha seachas treo ar bith nua. Ní bheidh cáin sa bhreis ar dhaoine saibhre cé go bhfuil an NHS agus seirbhísí eile ag dul in olcas i rith an ama. An amhlaidh go gciallaíonn córas an chéad duine thar an líne nach n-éireoidh ach le páirtithe den lár nó den eite dheis as seo amach? Cuir ceist ar an Chomhaontas Ghlas nó ar Jeremy Corbyn.
Ar bhonn daonna, beidh díomá ar a lán daoine a bhí thíos leis na ciorruithe a chuir an rialtas i bhfeidhm le 14 bliana. Na teaghlaigh, mar shampla, nach bhfaigheann liúntas teaghlaigh do níos mó ná beirt pháistí, ceann de na beartais is mó a chuireann le bochtaineacht leanaí sa Bhreatain. Agus an gheallúint ón rialtas nua? Tá ráth an gheilleagair níos tábhachtaí ná seo a réiteach, go bunúsach.
Bhí deis ag Starmer níos mó feola a chur ar pholasaithe an rialtais an lá dár gcionn nuair a labhair sé leis na meáin agus thug sé leid nach beag nach mbeadh athrú bunreachtúil ann ó thuaidh go luath. Níl a fhios agam an trí mheancóg nó d’aon turas a dúirt sé go raibh mandáid anois ag Páirtí an Lucht Oibre ‘ó cheithre náisiún na Ríochta Aontaithe’ ach sin an rud a dúirt sé. Ní bhfuair an páirtí oiread agus vóta amháin anseo agus más é líon na bhfeisirí an tslat tomhais atá le húsáid, bhain Sinn Féin agus an SDLP leathchuid de na suíocháin anseo. Cé atá ag dul a rá leis nach bhfuil aon mhandáid anseo aige agus go bhfuil an tacaíocht don aontacht leis an Bhreatain ag dul i laghad i gcónaí?
Maidir leis an chaidreamh idir Londain agus Baile Átha Cliath, tá léaró dóchais ann. Ní féidir leis a bheith chomh holc is a bhí nuair a bhí na Tóraithe i gcumhacht, ar ndóigh. Tá comhbhá ag Starmer féin leis an Aontas Eorpach agus leis an tír seo chomh maith agus go traidisiúnta is de phór Éireannach cuid mhaith de na feisirí sa pháirtí, taobh amuigh den chorrcheann a rugadh in Éirinn féin an iarraidh seo. Agus tá an post is straitéisí ag an Chorcaíoch Morgan McSweeney, an fear a thiomáin an páirtí ón eite chlé agus a bhí ag obair mar chomhairleoir cléibh Starmer le tamall de bhlianta.
Ach ní hionann sin is go mbeidh gach rud socair in Stormont. Níor chuir an Stát-Rúnaí nua, Hilary Benn, fiacail ann Dé Domhnaigh nuair a d’fhógair sé gur gá don Fheidhmeannas tuilleadh maoinithe a thógáil leis féin agus go bhfuil athleasú de dhíth san earnáil phoiblí. An focal nár dhúirt sé go mbeidh maoiniú cothrom ag teacht chugainn, rud atá iarrtha ag gach páirtí anseo. Luaigh sé Páirc Mhic Asmaint ach níor thug sé geallúint go mbeadh sí réidh do Chorn na hEorpa in 2028. Arís, mair a chapaill agus gheobhaidh tú féar (ach níl mé cinnte faoi staid idirnáisiúnta).
Bíonn dóchas ag daoine go mbeidh athrú chun feabhais ann agus iad amuigh ag vótáil sna botha. Tá faitíos orm, áfach, go bhfuil barraíocht den athrú ag brath ar dhea-ghiúmar na ndéithe seachas gníomh an rialtais nua. Guímis.